Każdy deszcz charakteryzuje się:
– czasem trwania t [min.]
– wysokością opadu h [mm] – natężeniem J = h / t [mm/min.] (inaczej intensywnością)
– zasięgiem F [ha]
– częstotliwością występowania: raz na c-lat lub p-razy w stuleciu p = c / 100 [%]
Oznacza to, że deszcz o czasie trwania t i natężeniu q, występujący z częstotliwością np. p = 20%, może pojawić się (licząc wraz z deszczami o większym natężeniu) 20 razy w ciągu 100 lat, czyli przeciętnie raz na c = 5 lat.
Wzory określające zależność między natężeniem, czasem trwania i częstotliwością opadu określone zostały na podstawie wieloletnich obserwacji (co najmniej 10-lat) w oparciu o metody statystyki matematycznej i rachunku prawdopodobieństwa i mają w dużej mierze charakter empiryczny. Do najbardziej znanych polskich wzorów należą: wzór Lambora, wzór Pomianowskiego, wzór Wołoszyna, wzór Gruszeckiego (por. Wodociągi i Kanalizacja, praca zbiorowa, Arkady), oraz najczęściej stosowany wzór Błaszczyka.