Zgodnie z normą PN-EN 1825 za tłuszcze uważane są oleje pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, nierozpuszczalne lub nieznacznie rozpuszczalne w wodzie i zmydlające się. Nadmierna ilość tłuszczów, olejów oraz skrobi zawarta w ściekach ma negatywny wpływ na systemy kanalizacji, jak również na oczyszczalnię, do której odprowadzane są ścieki. Powodują one m. in.: zarastanie przewodów, zatykanie krat, korozję elementów oczyszczalni, zarastanie złóż itp. Najlepszą metodą zmniejszania ilości tłuszczu i skrobi w ściekach jest stosowanie separatorów w miejscu ich wytwarzania.
Separatory tłuszczu i skrobi powinny być stosowane wszędzie tam, gdzie związki te mogą występować w ilościach większych niż dopuszczalne:
- punkty zbiorowego żywienia (stołówki, restauracje, jadłodajnie, bary),
- zakłady przetwórstwa mięsnego, ubojnie,
- zakłady produkcyjne artykułów spożywczych,
- zakłady przeróbki ziemniaków,
- zakłady przetwórstwa rybnego,
- piekarnie przemysłowe itp.
Separatorów tłuszczu nie stosuje się do oddzielania olejów mineralnych, fekaliów, emulsji olejowo--wodnych oraz wód deszczowych. Przed komorą separacji tłuszczów konieczne jest stosowanie osadnika wstępnego części stałych. Separatorów tłuszczu nie powinno się poprzedzać osadnikiem w przypadku oczyszczania ścieków zanieczyszczonych substancjami szybko gnijącymi (np. przemysł przetwórstwa rybnego). Lokalizacja separatorów tłuszczu i skrobi nie powinna utrudniać dojazdu do urządzenia oraz przeprowadzania czynności eksploatacyjno - serwisowych.
